Naturisme: een stand van zaken

0.75 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1

Artikelindex

Naturisme: in het ene land de gewoonste zaak van de wereld, in het andere een strijdpunt. Puur op reis peilde tijdens het 32ste congres van de Internationale Naturisten Federatie (INF-FNI) in Italië de meningen wereldwijd. Een reeks gesprekken over verdeeldheid, vergrijzing en verloop, maar bovenal over vrijheid en verworvenheden. Er viel trouwens ook nieuws op te tekenen: Europa krijgt er weer terreinen bij! Lees ook: Veel gestelde vragen over naturisme

België

‘Ik zit met gemengde gevoelens’

Paul Lambrechts
Paul Lambrechts
Paul Lambrechts, voorzitter van de Federatie van Belgische Naturisten/Fédération Belge de Naturisme (FBN), heeft gemengde gevoelens over de huidige toestand van het naturisme in zijn land. ‘Het gaat goed en niet goed’, heet dat in zijn woorden. "Een ledenaantal van 11.000 is bijzonder goed, zeker als je dat afzet tegen veel grotere landen als Frankrijk, Spanje en Italië". Verreweg de meeste leden (zo’n 70 procent) zijn aangesloten bij Athena, dat in België over vier terreinen beschikt. En daarmee is ook bijna de helft van het aantal terreinen genoemd, want verspreid over het land liggen er nog vijf. Het aanbod wordt gecompleteerd met 1 naaktstrand, dat bij Bredene ligt.

Minder gelukkig constateert Lambrechts dat in 2010 twee terreinen moesten worden gesloten. "Eentje lag al sinds jaar en dag in een verkeerde zone en heeft uiteindelijk op last van de rechter de deuren moeten sluiten". Dit verlies wordt mogelijk wel op korte termijn goed gemaakt. Wallonië heeft namelijk initiatieven ontplooid om in elke provincie te komen tot een terrein of accommodatie voor naaktrecreatie. In het zuiden, in Henegouwen, bestaan al vergevorderde plannen om bij l’Eau d’Heure een camping met een naturistische zone te realiseren.

Een ontwikkeling die Paul Lambrechts zorgen baart, is de vergrijzing binnen het Belgische naturisme. "Aan de andere kant zie ik op Athena Ossendrecht, op de grens met Nederland, ook steeds meer jonge gezinnen verschijnen. Bovendien, en dat vind ik ook heel mooi, loopt alle jeugd er gewoon bloot rond. Dus we moeten niet overal pessimistisch over zijn".

Canada

‘De wet is vaag’

Diana Archambault
Diana Archambault
Diane Archambault moet pionieren. De voorzitter van de Fédération Québécoise de Naturisme (FQN) en de Federation of Canadian Naturists (FCN), die samen een unie vormen in de INF, opereert in een land waar naturisme nog altijd geen vanzelfsprekendheid is. Het ledental ligt rond de 500 en het aantal verenigingen is nog slechts 6. "Wat naturisme en de wet betreft, moeten we op eieren lopen. De wet is vaag : naaktheid is verboden op publieke plekken. Maar een vrouw uit Ontario, die in 2005 uit protest bloot over straat liep, is gelukkig uiteindelijk door een rechter vrijgesproken. Je ziet : helderheid is bij ons ver te zoeken".

Canada mag dan weinig naturistische mogelijkheden hebben; de stranden zijn stuk voor stuk bijzonder. Wreck Beach is volgens Archambault in grootte het tweede clothing optional strand van Noord-Amerika, met een bezoekersaantal van 100.000 per jaar. "Hanlan’s Point Beach, bij Toronto, is eveneens een aantrekkelijk strand waar naakt zonnen en zwemmen wordt getolereerd. En bij Montreal in Quebec ligt Oka, dat door de gebruikers liefdevol wordt omschreven als Okapulco".

Het laat zich raden, dat de voorzitter de toekomst niet zonder zorgen beziet. "Verenigingen en centra kunnen alleen overleven als voor een moderne aanpak wordt gekozen. Draadloos internet is een must, als je ten minste jongeren aan je wilt binden. Natuurlijk, er zijn ook mooie ontwikkelingen. Het Nude Festival, dat in 2011 alweer de 7de editie kent, is een prachtig evenement. En ik ben blij met elk klein initiatief, zoals dat van een eigenaresse van een spa in Quebec. Zij verzorgt elke twee weken naturistische middagen of avonden, waar potentiële leden van onze federaties korting krijgen. En daar zie je dus dat het aantal leden toeneemt".

Duitsland

‘Jongeren en migranten zijn moeilijk te bereiken’

Zo’n 45.000 leden, 145 verenigingen, plus nog eens 10.000 naturisten, die rechtstreeks via het DFK hun jaarlijkse INF-kaart krijgen, die toegang biedt tot veel buitenlandse accommodaties. Het Deutscher Verband für Freikörperkultur is een springlevende organisatie. Met dank aan onder andere Kurt Fischer, de gedreven voorzitter van het DFK. "Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat het ledental jaarlijks wel met zo’n 2 procent terugloopt, maar dat beeld zie je ook elders. Neen, somber over de toekomst ben ik niet. Als verenigingen innovatief en open blijven, dan moet dat genoeg zijn om overeind te blijven. De mensen zijn ook sterk bezig met zaken als wellness, gezondheid, ecologie en in dat plaatje past het naturisme natuurlijk perfect. In Zweden zie je bijvoorbeeld een beweging om je als naturisten daadwerkelijk aan te sluiten bij groene organisaties".

Als voorzitter probeert Kurt Fischer natuurlijk iedereen voor zijn organisatie te winnen, maar het valt niet mee om met name jongeren en migranten te bereiken. "De eerste groep is heel erg met uiterlijk bezig en dan is naturisme, waar iedereen geacht wordt gelijk te zijn, natuurlijk niet zo’n goed idee. Bij migranten ligt dat weer heel anders: de hoofddoek van een allochtone vrouw kan ik niet uittrekken".

Fischer mag je gerust een naturist van de oude stempel noemen. Hij is dan ook niet zo blij met activiteiten als publiekelijk naakt fietsen, naakt vliegen of bloot wandelen in de Zwitserse Alpen. "In principe heb ik nergens problemen mee. Maar wat zie je: zeker in de nieuwsluwe zomerperiode zijn de media er als de kippen bij om aan dergelijke zaken aandacht te besteden. En die aandacht leidt wat mij betreft af van het werkelijke naturisme. Al moet ik zeggen, dat er ook media zijn die heel goed en zakelijk aandacht aan onze vorm van recreatie besteden".

Frankrijk

‘Laten zien dat naturisten gewone mensen zijn’

Paul Réthoré
Paul Réthoré
Het leven van Paul Réthoré, voorzitter van de Fédération Française de Naturisme (FFN), staat in het teken van het verdedigen van de normen en waarden in het naturisme. Hij is bijvoorbeeld de initiatiefnemer van een petitie, die ervoor moet zorgen dat Cap d’Agde een echte naturistische bestemming blijft. "Ik heb goede hoop dat het internationale protest tegen de seksuele uitspattingen daar, waarmee het jongste congres van de INF-FNI heeft ingestemd, ook gaat werken. De burgemeester van Agde staat voor een carrièrestap en als zijn gemeente dan steeds negatief in de publiciteit komt…"

Het is slechts een van de campagnes, die onder zijn leiding zijn opgestart om het naturisme in Frankrijk nog meer onder de aandacht te brengen. Met meer dan 100 naaktstranden - waarvan de helft officieel -, 160 clubs, meer dan 100 vakantiecentra en zo’n 18.000 georganiseerde naturisten is Frankrijk heel belangrijk voor het naturisme. Maar Paul Réthoré kijkt vooruit. Zo heeft de FFN een commissie in het leven geroepen, die onder meer gaat onderzoeken hoe naturisme onder de aandacht moet worden gebracht van een groot publiek. Een tweede commissie richt zich op de jeugd. "Het blijkt bijzonder moeilijk om jongeren tussen de 17 en 30 jaar te interesseren voor naturisme", zegt de voorzitter. "Wij hebben 40 tot 50 mensen uit de doelgroep bij elkaar gebracht om over dit probleem na te denken. De eerste gedachten gaan uit naar het maken van een voorlichtingsfilm".

Mocht het zover komen, dan zouden de opnamen kunnen worden gemaakt in de Languedoc-Roussillon. Deze zuidelijke regio krijgt er namelijk eind 2010, begin 2011 in het binnenland twee naturistencampings bij, geleid door Franse ondernemers. "Je ziet, het naturisme in Frankrijk is almaar in ontwikkeling. We moeten er alleen alles aan doen om te laten zien, dat naturisten gewone mensen zijn".

Groot-Brittannië

‘Fundamentele verschillen’

Michael Farrar
Michael Farrar
Michael Farrar valt als voorzitter van British Naturism (BN) niet te benijden. De Britse organisatie heeft weliswaar nog altijd 10.000 leden, maar al jaren is er sprake van een daling. "Zeker nu, in tijden van financiële crises, gaan de mensen extra letten op hun uitgaven. En dan komt het lidmaatschap van een naturistenfederatie ook voorbij", stelt Farrar. Daarnaast is de voorzitter hoogst ongelukkig met de interne strubbelingen die zijn organisatie al enige tijd verdeeld houden. "De fundamentele verschillen over hoe het BN moet worden gerund, geeft naar de buitenwereld een negatief beeld. Het resultaat? Je verliest er leden mee, je wint er heus niemand bij".

Veel meer ingenomen is hij met de naturistische evenementen in Groot-Brittannië, die jaarlijks groter en indrukwekkender worden. Als voorbeeld geeft hij Nude Fest, dat ook voor niet-leden toegankelijk is. Daarnaast komen veel potentiële nieuwe leden af op het ‘open weekeinde’, waarvoor elk jaar in november een groot waterpretpark wordt afgehuurd. "Hopelijk is het een manier om het ledenaantal stabiel te krijgen", zegt Farrar. Minder zorgen hoeft hij zich te maken over de acceptatie van naturisme in zijn land: Groot-Brittannië heeft 130 clubs en tientallen (officiële) naaktstranden.

Hongarije

‘Jonge stellen, jongeren en families’

Dr. Sándor János
Dr. Sándor János
Het naturisme in Hongarije kreeg pas voet aan de grond na de val van het communisme. Voor 1989 waren er weliswaar (verboden) naakte uitstapjes, met name in de hoofdstad Boedapest, maar van enige organisatie was geen sprake. Die is er vandaag de dag wel. Dr. Sándor János is voorzitter van de Federation of Naturists in Hungary, die 1000 leden telt. De FENHU werd opgericht in 2006 en kreeg al een jaar later internationale erkenning door de aansluiting bij de INF-FNI.

Naturistisch gezien ontwikkelt Hongarije zich traag doch gestaag. "We hebben geen zee, zoals ons buurland Kroatië. Daar is naturisme een heel goede bron van inkomsten". De blote toeristen die naar Hongarije gaan, kiezen voor een meer familiale vorm van naturisme. "Op de twee campings rond het Balatonmeer en de drie andere accommodaties elders in het land proberen we van mei tot september elk weekeinde iets te organiseren. In die 22 weken moet er op het gebied van naturisme iets in Hongarije zijn te doen: een evenement voor jongeren, een sportfestijn, naakt wandelen, naakt kanoën, noem het maar op. Zo proberen we meer jongeren, jonge stellen en families naar ons land te trekken".

Dr. János weet dat dergelijke inspanningen hun vruchten kunnen afwerpen. Hij is ook eigenaar van een naturistenaccommodatie in Szeged, in het zuidoosten. "Onze activiteiten hebben er daar voor gezorgd, dat de gemiddelde leeftijd van de bezoekers inmiddels op 35 jaar ligt, waar die bij andere terreinen op 45, 50 ligt. Hoe we dat hebben bereikt? Onder meer door in de weekeinden een lokaal wellnesscentrum af te huren, waar we dan naturistisch kunnen ontspannen. Natuurlijk, allemaal redelijk duur, maar je bereikt er wel een nieuwe doelgroep mee".


Ierland

‘Vechten tegen wetten uit 1840’

A

Pat Gallagher
Pat Gallagher
ls een van de laatste landen in Europa worstelt Ierland met het fenomeen naturisme. Op de vraag of er bijvoorbeeld sprake is van illegaliteit, geeft voorzitter Pat Gallagher van de Irish Naturist Association (INA) een afwijkend antwoord. "Ja en neen. We hebben anno 2010 te maken met wetten die soms dateren uit 1840, zoals die tegen het plassen op straat. Naakt op straat is weliswaar officieel verboden, maar vandaag de dag kun je je afvragen of dat een probleem is als iemand zich niet aanstootgevend gedraagt. Kortom, er is nog veel werk te verzetten". De INA wil eind 2010 een heus document lanceren, waarin alle feiten rond naturisme op een rij worden gezet. Daarmee hoopt Pat Gallagher onder meer te bereiken, dat een deel van de contributie van de 250 leden niet langer hoeft te worden gebruikt voor het kopen van juridisch advies bij rechtszaken. "Dat geld kunnen we natuurlijk veel beter besteden".

Het zal niemand verbazen, dat Ierland geen officiële naturistenstranden kent. "Maar we hebben wel veel mooie stranden, waar al sinds jaar en dag naturisten zijn te vinden. Recentelijk hebben we een echte stap gemaakt: de vereniging Aquarius in Dublin heeft elders in het land een stuk grond gekocht, waar naturisten wild kunnen kamperen". Gallager en zijn mensen van de INA willen de komende tijd twee dingen bereiken: de wet zodanig wijzigen, dat naturisme mogelijk wordt, en lokale bestuurders zover zien te krijgen dat ze op stranden faciliteiten aanbieden. De veranderingen zullen niet vandaag of morgen zijn gerealiseerd, dat realiseert de voorzitter zich ook wel. "Ierland is heel klein; iedereen weet er alles van elkaar. En dan is het moeilijk voor de lokale onderwijzer om voor zijn naturisme uit te komen".

Met een praktijkvoorbeeld illustreert hij de huidige toestand in zijn land. "Een bejaard echtpaar gaat elke ochtend naakt zwemmen in zee, op een afgelegen plek. Niemand kan de twee zien. Toch krijgen ze bezoek van de politie. Waarom doen we zo krampachtig? Nee, in een proefproces zien we niks. Mocht het wel tot een zaak komen, dan zullen we hen uiteraard steunen".

Italië

‘Enorme trek naar het buitenland’

Gianfranco Ribolzi
Gianfranco Ribolzi
Het 32ste congres van de Internationale Naturisten Federatie (INF-FNI), begin september 2010 gehouden op villaggio naturista Pizzo Greco, heeft het naturisme in Italië goed gedaan. Die stellige overtuiging is voorzitter Gianfranco Ribolzi van de Federazione Naturista Italiana (FENAIT) toegedaan. "Vertegenwoordigers uit alle delen van de wereld hebben gezien hoe het naturisme in het zuiden van Italië wordt beleefd. Bovendien, het congres was goed voor Pizzo Greco en goed voor de economie van de regio. Ik heb alleen maar goede herinneringen aan de bijeenkomst overgehouden".

De Italiaanse federatie is klein, zeker vergeleken met andere grote Europese landen. Bij de FENAIT zijn 5000 Italiaanse naturisten aangesloten, dertien associaties en een tiental terreinen. Met de toestemming van het gemeentebestuur van San Vincenzo (Toscane) heeft Italië nu officieel drie naaktstranden. Daarnaast zijn er langs de kusten van het vasteland en van de eilanden Sicilië en Sardinië uiteraard honderden mogelijkheden, al weet je nooit precies hoe de lokale autoriteiten op naakte zonaanbidders of – aanbidsters reageren. Want dat Italianen ook graag uit de kleren gaan, staat volgens Ribolzi onomstotelijk vast. "Jaarlijks gaan naar schatting 500.000 mensen voor een naturistische vakantie naar het buitenland; naar Kroatië, Frankrijk en Corsica en de Balearen, waaronder het bijzonder mooie Formentera. Er is een enorme trek naar het buitenland".

Natuurlijk probeert de Fenait deze groep ook voor het naturisme in eigen land te interesseren. Mogelijk trekt de nieuwe club, die enkele Nederlanders volgens de Italiaanse voorzitter in 2011 in het centrum van het land willen opzetten, al een deel van hen over de streep.

Kroatië

‘We moeten naturisme als merk gaan zien’

Davorin Žugčić
Davorin Žugčić
Kroatië is qua naturistische mogelijkheden een van de belangrijkste landen in Europa. Langs de kustlijn van bijna 6000 kilometer, alle eilanden meegerekend, liggen tientallen accommodaties en campings. Het aantal stranden voor naturisten is schier ontelbaar; bijna overal vind je wel een plekje om ongestoord ongekleed te zonnen of te zwemmen. Niet voor niets trekt het land jaarlijks miljoenen buitenlandse bloteriken.

En toch is Davorin Žugčić ongelukkig. De voorzitter van Društvo Naturista Hrvatske (DNH), de Kroatische naturistenfederatie, leeft in zekere zin in onmin met de toeristische autoriteiten. "Ik vind het naturisme heel belangrijk voor mijn land; het ministerie van toerisme en het landelijke verkeersbureau niet. Zij vinden het geen onderwerp. Althans, dat maak ik op uit het feit dat ik geen reactie krijg op verzoeken voor het opzetten van speciale campagnes…’

Met 130 leden, vooral woonachtig in de hoofdstad Zagreb, valt het georganiseerde naturisme in Kroatië te verwaarlozen. Als toeristische sector groeit het naturisme echter wel gestaag, stelt Žugčić. Hij signaleert daarbij wel een probleem. Neen, niet de rooms-katholieke kerk, maar het toenemende vrije ondernemerschap. "Veel terreinen worden geprivatiseerd en dan komen er nieuwe managers. Die hebben vaak niets met naturisme; die mannen en vrouwen denken vooral aan omzet en winst. En dus is er een verandering in denken nodig, bij het ministerie en bij het verkeersbureau. Naturisme moeten we gaan zien als een merk voor het Kroatische toerisme".

Luxemburg

‘Voor de autoriteiten bestaan we niet’

Armand Ceolin
Armand Ceolin
Twee clubs met een eigen terrein, twee naturistencampings met in totaal 120 plaatsen, 450 leden. En veel groter zal het georganiseerde naturisme in het kleine Luxemburg ook niet worden, voorspelt penningmeester Armand Ceolin van de Fédération Luxembourgeoise de Naturisme (FELUNAT). "We hebben vanaf 2004 te maken gehad met een daling van het aantal leden, maar vandaag de dag is er sprake van stabilisatie. In Luxemburg blijft eigenlijk alles bij het oude. Alhoewel, ik heb begrepen dat beide campings spelen met de gedachte om hun capaciteit uit te breiden".

Politiek dan wel bestuurlijk zijn er in zijn land geen problemen, als het om naturisme gaat. "De autoriteiten laten ons met rust, voor hen bestaan we eenvoudigweg niet. We zijn eigenlijk volledig op onszelf aangewezen. Welk beeld ik van het naturisme in Luxemburg heb? Naturisme heeft bij ons een uiterst familiaal karakter, al blijkt het in de praktijk heel lastig om jongeren te interesseren. Ja, we doen er echt alles aan om hen meer bij het naturisme te betrekken. Zo staan we elke twee jaar op de Vakantiebeurs in eigen land, onder meer met de boodschap dat naturisme heel normaal is”.

 

Nederland

‘Lacherige van naturisme is er wel af’

Henk Smeeman
Henk Smeeman
Henk Smeeman is een opgewekt mens. Nederland staat er, althans wat het naturisme betreft, volgens de voorzitter van de Naturisten Federatie Nederland (NFN) heel behoorlijk voor. "Voor het eerst in jaren is er sprake van een stijging van het aantal leden en daarnaast is de teruggang bij verenigingen gestopt". Smeeman is eigenlijk een beetje de baas van het naturisme. Met 15.000 verenigingsleden, 50.000 individuele leden, 48 verenigingen en 30 commerciële organisaties is Nederland verreweg het grootst in de wereld.

Bij zo’n marktleider hoort een goede organisatie, zoals de NFN. "De federatie speelt in het geheel een grote rol, vooral in de afgelopen jaren. Onze jongste campagne naaktisgeen.nu bijvoorbeeld heeft het lacherige van naturisme er wel vanaf gehaald". Daarnaast wordt de NFN volgens Smeeman bij lokale dan wel regionale conflicten steeds meer gezien als partner. "De NFN is een kennisbron, een infobron, die daarnaast steeds meer aan belangenbehartiging doet. Wie weet leidt dat tot de realisering van nieuwe terreinen in Nederland".

Henk Smeeman ziet het naturisme meer en meer verschuiven van idealisme naar naaktrecreatie. "We willen er zijn voor de naaktrecreant van links naar rechts, van boven tot onderen. Kampeerders nemen vandaag de dag geen genoegen meer met drie bomen en één toilet. In dat kader is ook ons magazine UIT! heel belangrijk. In 2011 gaan we praten of het magazine ook niet in de kiosk moet komen te liggen".

Nieuw-Zeeland

‘We hebben de opgaande lijn te pakken’

Ken Mercer
Ken Mercer
Als voorzitter van de New Zealand Naturist Federation Inc. (NZNF) behartigt Ken Mercer de belangen van 1356 leden. Dat cijfer is wel eens interessanter geweest, bekent hij. "We komen vanaf de bodem van de put. We zien weer een opgaande lijn, het aantal leden stijgt de laatste tijd weer". Het naturisme in Nieuw-Zeeland kent vooral verenigingen. Er zijn twee grote clubs, die in privébezit zijn, en er is een zevental accommodaties waar bloot recreëren heel gewoon is, zoals B&B’s.

Officiële naaktstranden heeft het land niet, stelt Mercer. "Er is namelijk geen wet, die het bloot zijn bestrijdt". Desondanks moet de New Zealand Naturist Federation met een zekere regelmaat optreden als tussenpersoon, sterker nog: als mediator. En veelal met succes, laat de voorzitter met een glimlach weten. "Recentelijk is nog een fietser in hoger beroep vrijgesproken, die op een stille weg naakt had rondgereden. Inderdaad, na onze tussenkomst. Wat je ook vindt van zo’n blote actie, de man had geen enkele wet overtreden".

Net als de Verenigde Staten kent ook Nieuw-Zeeland enkele aparte organisaties voor naturistische doelgroepen. Zo hebben de liefhebbers van vrije stranden zich verenigd in Free Beaches New Zealand Inc. en doen de leden van Naturists United Driving Vans Anywhere Naturally (NUDVAN) niets liever dan met hun kampeerwagens naturistenterreinen dan wel naaktstranden bezoeken. "Het gaat in Nieuw-Zeeland allemaal om vrijheid, blijheid", concludeert Ken Mercer.


Oostenrijk

‘Heerlijk land, alleen jammer van het weer’

Sieglinde Ivo
Sieglinde Ivo
Geaccepteerd als recreatieve vorm, maar slechts op een paar plekken gepraktiseerd. Het georganiseerde naturisme in Oostenrijk in een notendop. Sieglinde Ivo, de charmante voorzitter van het Österreichischer Naturistenverband (ÖNV), kent de situatie als geen ander. "Natuurlijk, 2000 leden is relatief weinig. Daarentegen ben ik wel blij, dat het naturisme in Oostenrijk meer en meer wordt geaccepteerd. Steeds meer steden en gemeenten stellen ruimte beschikbaar. Zo heeft Wenen vijftien kilometer strand langs de Donau vrijgegeven; daar kun je dus ook textielloos recreëren".

Naaktrecreatie zal in haar land nooit een hoge vlucht nemen, stelt Ivo. "We kennen, in feite al sinds decennia, vier grotere accommodaties, plus een aantal kleinere. Op het gebied van naturisme zijn we eenvoudigweg een doorgangsland, net als Slovenië. Neen, ik vind dat geen probleem. Nederlanders en Duitsers, die op weg naar Kroatië een paar dagen in Oostenrijk overnachten en dat op de terugweg opnieuw doen, zijn toch een weekje in ons land".

Daarnaast speelt volgens haar het klimaat een interessante rol. "Van de werkende mensen - zeg maar in de leeftijdsgroep van 20 tot 60 jaar - zoekt een groot deel zekerheid als het om het weer gaat. Ga je dan twee weken naar Oostenrijk en heb je één week regen, dan wordt er al snel gesproken van een verloren week. En zo’n strijd win je niet, ook al is Oostenrijk ook voor naturisten een heerlijk land. Eigenlijk hebben onze 2000 leden de INF-kaart alleen maar voor hun reizen naar het buitenland".

Portugal

‘Mentaliteit moet veranderen’

Rui Martins
Rui Martins
Voorzitter Rui Martins van de Federação Portuguesa de Naturismo (FPN) leidt een organisatie met 1400 leden. Een handjevol mensen, afgezet op een inwonertal van 10,7 miljoen. Martins wil er geen doekjes om winden. "De situatie rond het naturisme in Portugal is slecht, heel slecht". Officieel zijn er slechts zes naaktstranden, in het toeristische zuiden en zuidwesten. Daarnaast zijn er nog 30 stranden of –gedeelten, waar bloot recreëren door de lokale overheden wordt getolereerd. Portugal kent verder een camping, waar textielgasten en bloteriken wel worden geacht om broederlijk naast elkaar te leven, en twee guesthouses, waar volledig naakt kan worden vertoefd.

De voorzitter kan gelukkig ook mooie zaken melden. Aan de westkust wordt in 2010 een heus naturistisch ecoresort geopend; een tweede volgt een jaar later aan de zuidkust. "Van echt grote veranderingen kan pas sprake zijn, als de mentaliteit van de Portugezen verandert", zegt Martins. "Van conservatief naar liberaal". Om die omslag te bewerkstelligen, benadert hij veelvuldig de media in zijn land. "Al was het alleen maar om te vertellen, dat naturisme en seksualiteit niets met elkaar te maken hebben".

Slovenië

‘Naturistisch transitland in Europa’

Joze Puc
Joze Puc
Jožko Puc, vice-voorzitter van Zveza Drustev Naturistov Slovenije (ZDNS), heeft mooi nieuws over het naturisme in Slovenië. In 2011 gaat bij de stad Novo mesto, in het zuidoosten, de eerste naturistencamping van het land open. Mali raj (‘kleine hemel’) is vier hectare groot en ligt speels aan de oever van de rivier de Krka. "De camping is niet groot, wel leuk", zegt Puc over de Sloveense primeur. Een tweede bijzonderheid is de samenwerking met een nabijgelegen spa-hotel, waar bezoekers met korting kunnen sporten en relaxen.

Voor het overige is het in Slovenië ook klein maar fijn, als het gaat om naturisme. De ZDNS heeft 500 leden en zo’n 1000 sympathisanten, en dat op iets meer dan twee miljoen inwoners. Die gaan geregeld naar Smlednik of Terme Banovci; textielcampings die beide een gedeelte voor naturisten hebben ingeruimd. Verder worden leden en sympathisanten veelvuldig gesignaleerd in de 20 sauna’s in het land, omdat ze er korting krijgen én omdat badkleding er achterwege kan blijven.

"Naaktheid is in mijn land gelukkig geaccepteerd", zegt Puc. "Het landelijke toeristenbureau zou alleen moeten beseffen, dat naturisten een belangrijke doelgroep zijn. Jaarlijks gaan bijvoorbeeld 100.000 Slovenen naar buurland Kroatië op vakantie, onder meer vanwege de naturistische mogelijkheden. Daarmee zijn we in Kroatië het derde land, achter Duitsland en Italië. Je kan zeggen dat we qua naturisme een Europees transitland zijn".

Spanje

‘Fantastisch, wereldwijd een dag zonder badkleding’

Ismael Rodrigo
Ismael Rodrigo
Vrij, tegen het losbandige aan. Zo vallen de ideeën van Ismael Rodrigo het best te omschrijven. Op de vraag bijvoorbeeld hoeveel naaktstranden Spanje heeft, reageert de voorzitter van de Federación Española de Naturismo (FEN) als door een adder gebeten. "Voor mij allemaal! Mijn land kent namelijk geen wet die publieke naaktheid verbiedt. We moeten dus niet praten over officiële stranden voor naturisme, we moeten het volgens mij hebben over stranden met een naturistische of niet-naturistische traditie".

Die mening wordt in bestuurlijk Spanje nog niet breed gedragen, dat weet Rodrigo natuurlijk ook wel. "Sommige burgemeesters proberen wel eens naar een verbod of iets dergelijks te grijpen, maar als de FEN de zaak aanhangig maakt, wordt steevast gewonnen. Neen, ook elke vorm van regulering, zoals speciale strandgedeelten voor naturisten, wijzen we af. Op die manier creëer een soort getto… Voor ons is het alles of niets". In die strijd wordt Ismael Rodrigo gesteund door 3000 leden in achttien associaties en voelt hij zich gesteund door een groot deel van de Spaanse bevolking. "Onderzoek heeft geleerd, dat de helft van de volwassenen wel eens naar een naaktstrand is geweest. Naturisme is in Spanje getolereerd".

Naast vele tientallen stranden kent het land ook een van de grootste blote urbanisaties van de wereld: in Vera Playa aan de zuidelijke Costa de Almería kunnen tegelijkertijd 17.000 naturisten terecht. Ismael Rodrigo vindt één zo’n accommodatie in zijn land onvoldoende. "De FEN wil ook graag in het noorden een soortgelijk resort. Veel mensen uit die regio trekken nu honderden kilometers Frankrijk in, bijvoorbeeld naar Arnaoutchout aan de Atlantische kust. De burgemeester van Gijón, zelf een enthousiast naturiste, heeft al gezegd dat ze initiatieven in Asturië zal omarmen".

In de tussentijd zitten Rodrigo en de zijnen niet stil, dat mag duidelijk zijn. De voorzitter barst van de ideeën om het naturisme onder de aandacht te brengen van het grote publiek. Een van die initiatieven is ‘de dag zonder badkleding’, die in 2010 voor de vierde keer in Spanje is gehouden. "Op de derde zondag van juli 2011, volgens mij is dat de 17de,  is er voor het eerst sprake van een wereldwijde dag. Fantastisch, toch?"

Tsjechië

‘We staan voor een periode van groei’

Nancy Volak
Nancy Volak
Naturisme valt in Tsjechië niet los te zien van het communisme, want in de periode van de klasseloze maatschappij was deze vorm van recreatie eenvoudigweg verboden. "Na de val van het communisme, in 1989, hadden we binnen no time 2000 leden", vertelt Nancy Volak, die de Tsjechische naturistenfederatie vertegenwoordigt tijdens het 32ste INF-congres in Italië. "Daarna is er sprake geweest van een kleine terugval, want de mensen raakten gewend aan het idee van vrije wil".

Naturisme staat in Tsjechië volop in de belangstelling, wat volgens haar voor een groot deel op het conto valt te schrijven van federatievoorzitter Ivo Žurek. "Onder zijn inspirerende leiding worden steeds meer plannen ontwikkeld. Hij is bijvoorbeeld de man achter de naturistennacht in Aquapalace in Praag. De eerste editie trok maar liefst 811 naturisten naar het sport- en wellnesscomplex in de hoofdstad. In 2011 wordt het evenement alweer voor de 7de keer gehouden. Maar mooier is, dat het – zij het in kleinere vorm – elders in het land navolging heeft gekregen".

Tsjechië kent een aantal campings – sommige geleid door Nederlanders – en een klein aantal stranden, waar je volgens Nancy Volak gewoon vrijelijk je gang kunt gaan. "Geen officieel gedoe. In Tsjechië doen de mensen wat ze willen". Met die constatering in het achterhoofd is haar voorspelling te begrijpen, dat het naturisme in haar land de komende tijd zal groeien. "Ik heb gehoord dat Nederlanders in 2011 een nieuw kampeerterrein in ons land willen realiseren. Een goede zaak, want wat Nederlanders hier doen, is altijd correct en schoon".

Verenigde Staten

‘Een gevecht, dat we kunnen winnen’

 

Dean Hadley (AANR)
Dean Hadley (AANR)
Acceptatie, tolerantie. Om deze woorden draait het gesprek met Dean Hadley, die tijdens het 32ste INF-congres de American Association for Nude Recreation (AANR) vertegenwoordigt. "In de VS is het soms beter om niet te vertellen, dat je naturist bent. Het is zelfs mogelijk dat je je baan verliest, als je vertelt dat je bloot recreëert. Deze vorm van recreatie is sociaal gezien nog niet geaccepteerd, en dat is bijzonder jammer. Maar het is een gevecht, dat we kunnen winnen. Per slot van rekening heeft de minderheid in mijn land een probleem".

Hadley trekt deze conclusie op basis van recent onderzoek. "Bij polls zegt 80 procent van de Amerikanen geen enkel probleem te hebben met naturisme". Van die ongeveer 240 miljoen sympathisanten voelen 37.000 mensen zich zodanig betrokken bij het georganiseerde naturisme in hun land, dat ze zich hebben aangesloten bij de AANR. Inderdaad, een handjevol, net als het aantal officiële naaktstranden in het immense land.

De cijfers zijn niet alleszeggend, vindt Hadley. "De tolerantie neemt toe, er is overal in het land sprake van commercieel naturisme. Bij de AANR zijn inmiddels 260 naturistenterreinen en -clubs aangesloten. Daarnaast komen er meer faciliteiten, meer stranden. Ik zie wel een gevaar voor het georganiseerde naturisme: het leven wordt almaar individueler, meer individualistisch en dat betekent dat steeds minder mensen onderdeel willen zijn van een associatie of federatie, zoals die van het naturisme".

Zweden

‘Naturisme is meer dan je kleren uittrekken’

Eirik Isene
Eirik Isene
Een pretpark voor de naturist. Een kustlijn van 7600 kilometer, 100.000 meren, 60.000 kilometer aan rivieren en nergens in Zweden een agent of lokale bestuurder, die er moeite mee heeft als je zonder kleren te water gaat. Hoe mooi ook: daarin ligt wel het voornaamste probleem van het Sveriges Naturistförbund (SNF) besloten, constateert vice-voorzitter Eirik Isene. "De Zweedse wet kent het allemansrecht: je mag je vrijelijk in de natuur, in de bergen, in de bossen, in meren ophouden, mits je niets vernielt. Waarom zou je je dan aansluiten bij een organisatie als de onze?"

Zo simpel liggen de zaken echter niet, vindt Isene. "Wij worstelen in Zweden eerlijk gezegd best met het verschijnsel ‘naturisme’. Voor ons is naturisme meer dan je kleren uitdoen. Een naturist is in onze ogen aangesloten bij een vereniging en hij of zij onderschrijft het doel en de statuten van de organisatie. Ja, dat klinkt zwaar, maar wij vinden oprecht dat naturisme meer is dan het laten zakken van je broek! Het gaat om sociale naaktheid, gecombineerd met respect voor de persoon, ongeacht geslacht, religie, huidskleur, politieke overtuiging of seksuele geaardheid. En over de gelijkheid van de geslachten en de noodzaak om natuur en milieu te behouden".

Bijna 3000 Zweden, uit zo’n 1700 huishoudens, onderschrijven die visie en hebben zich aangesloten bij het SNF. De leden (’weinig jongeren, hoge gemiddelde leeftijd’) kunnen in hun land terecht op elf naturistencentra en op 75 stranden, die in meer of mindere mate als officieel in de boeken zijn beland. Die aantallen zullen de komende tijd wel zo ongeveer gelijk blijven, verwacht Isene. Zijn inzet is vooral om, in samenwerking met onder meer met Norsk Naturistförbund (NNF) uit Noorwegen, het ’ware’ naturisme beter voor het voetlicht te brengen. Het internet is daarvoor het meest geëigende middel, vindt de vice-voorzitter. "Actueler en dynamischer zijn voor mij de sleutelwoorden, als het gaat om het bereiken van de Scandinavische naturist".

Zwitserland

‘We zien toenemende acceptatie’

Edith Zimmermann
Edith Zimmermann
Neutraal, zoals het een Zwitserse betaamt, praat Edith Zimmermann over het naturisme in haar land. "Stranden hebben we niet", zegt de voorzitter van de Union Naturiste Suisse/Schweizer Naturisten Union/Unione Naturista Svizzera (SNU-UNS) met een prettige glimlach. "Wel twaalf verenigingen, waarvan zeven met een eigen terrein. Het aantal leden ligt stabiel op ongeveer 4000".

In Zwitserland is elk lid direct aangesloten bij een vereniging. Het rechtstreekse lidmaatschap bij de INF-FNI – om de INF-kaart te krijgen, die toegang biedt tot veel buitenlandse accommodaties – kent het land niet. "Bij het bezoeken van een van onze verenigingen hoef je niet onmiddellijk lid te worden", stelt Zimmermann. "Na vier keer word je wel geacht om lid te worden, want dan heb je als dagbezoeker je credits wel verspeeld". Een van de oudste en bekendste verenigingen in Zwitserland is de stichting Die Neue Zeit (DNZ). Meer vrijgevochten naturisten zul je er niet snel aantreffen, want op de terreinen van dit bolwerk wordt vegetarisch gegeten en zijn sigaren, sigaretten en alcoholische dranken verboden. De leden richten zich vooral op natuur, cultuur en sportactiviteiten.

Door de toenemende acceptatie van het naturisme maakt ook Zwitserland stappen, zij het kleine. "Een mooie ontwikkeling vind ik het naakt zwemmen in Zürich. De initiatiefnemers huren hiervoor een deel van het zwembad af. Dat gedeelte bleek overigens direct langs een weg te zijn gelegen, maar dat probleem is nu met een muurtje verholpen”, lacht Edith Zimmermann. Veel groter zal het naturisme in haar land niet worden, denkt ze. "Naturisme is een klein onderdeel van het toerisme in Zwitserland en dat zal zo blijven. Voor de meeste naturisten blijft de zee het meest aantrekkelijk en dus gaan ze lekker naar Kroatië en Frankrijk".

Over naturisme

Naturisme, nudisme… bloot zijn is gewoon

Naturisme, nudisme… bloot zijn is gewoon

O help, loop je dan echt de hele dag in je blootje? Hoe gaat dat dan? Kun je dan wel met goed fatsoen naar mensen kijken? Is dat niet extra prikkelend? En is het wel hygiënisch? We schreven al meerdere artikelen over naturisme, nudisme en het gewoon zijn van het bloot zijn. Maar er zullen, vooral bij mensen die er niet (zo) bekend mee zijn, vast nog wat vragen of vooroordelen over naturisme/nudisme.

Lees meer

Petitie om bloot uit de taboesfeer te halen

Petitie om bloot uit de taboesfeer te halen

Al in 2016 is er een handtekeningenactie gestart om ‘bloot’ uit de taboesfeer te halen. Op Twitter is de actie door de AANR (American Association for Nude Recreation) nieuw leven ingeblazen. Waar gaat het om?

 

Lees meer

Naturisme: veelgestelde vragen én het antwoord

Moet je altijd bloot lopen op een naturistenterrein? En hoe zit dat met pubers die niet (meer) bloot willen? Mag je elkaar wel knuffelen? Allemaal vragen die je kunt hebben wanneer je voor de eerste keer een naturistenterrein wilt bezoeken. Puur Naturisme helpt een handje en zet de 14 meest gestelde vragen over naturisme op een rij. Met de antwoorden natuurlijk.

Lees meer

Language

nlenfrde