Riva Bella, juweel aan zee
Als op Corsica de zon straalt, en dat gebeurt gelukkig geregeld, heb je er op Riva Bella Thalasso & Spa Resort drie keer per dag plezier van. ’s Morgens bij het spetterend verschijnen boven zee, overdag als warme begeleider van naturistisch vakantieplezier en ’s avonds bij het spectaculair verdwijnen achter het centrale bergmassief op het eiland.
De kleurrijke cyclus geeft het natuurrijke naturistenterrein aan de oostkust, gelegen tussen de voormalige Romeinse hoofdstad Aléria en Bravone, een stevig extra ten opzichte van menig concurrent op het Franse vasteland. Op Riva Bella leef je namelijk letterlijk aan zee; sommige van de 100 bungalows staan bijna op het strand en ook vanaf de camping met 200 schaduwrijke plekken is het amper een paar minuten lopen naar de vloedlijn.
Ik twijfel dan ook geen moment aan de woorden van directrice Marie-Claire Gaddoni (56, foto), dat Riva Bella veel vaste gasten kent, van wie sommigen als meer dan 50 jaar achtereen de reis naar het resort maken. Het mooiste voorbeeld? Een stel uit Parijs, beiden inmiddels boven de 100, maakt nog elk jaar met de eigen auto de oversteek naar dit juweel in de Middellandse Zee, voor een verblijf van enkele maanden aan de Corsicaanse kust.
Eerst textiel, maar al snel naturistisch
Even kort de geschiedenis: op een beschermd natuurgebied van 78 hectare rond het meer van Terrenzana beginnen de ouders van Marie-Claire in 1963 een textielcamping. Al twee jaar later wordt de stap gezet naar het naturisme; op basis van eigen ideeën en gevoelens. En die verandering heeft geloond, haal ik uit de woorden van de aimabele directrice, die vandaag de dag met haar zus Marie-Noëlle Pasqual (65) de onderneming leidt. En om maar aan te geven dat het een echt familiebedrijf is gebleven: Sabrina (34), de dochter van Marie-Claire, is de manager van het wellnesscentrum.
Die vijf decennia hebben vooral in het teken gestaan om van Riva Bella – Italiaans voor ‘prachtige kust’ - een eigentijds naturistenresort te maken, waar duurzaamheid voorop staat. Zo zijn er geothermische warmtepompen gekomen, die onder meer veel water van het thalassocentrum verwarmen. Bovendien staan op veel accommodaties zonneboilers, wordt het afval gescheiden ingezameld en houden – heel opmerkelijk – 46 lama’s en 8 ezels de omgeving keurig kort, van de vakantiegangers afgescheiden door hekken en wildroosters. Dat wil overigens niet zeggen dat je ze niet kunt tegenkomen: ik trof een groepje lama’s tijdens mijn blote run over het parcours santé, dat zich drie kilometer door de bossen slingert… De dieren deden inderdaad niks, maar avontuurlijk was het wel.
Nog meer groene ideeën
Om Riva Bella als voorbeeld van ecotoerisme nog verder uit te bouwen, liggen er nog behoorlijk wat plannen op de plank. Het grootste project is de realisering van een ecovillage, waarin een natuurlijk zwembad een van de trekkers moet zijn. Voor wie het terrein kent: het moet komen bij de huidige supermarkt, tegen een oever van het Étang de Terrenzana.
Maar ook zonder zwembad is het prettig toeven op dit rustgevende resort. Je hebt honderden meters naaktstrand tot je beschikking, er is een heel goed bar-restaurant, een uitzonderlijk goede wellnessvoorziening en overal wifi, betrokken vanuit Aléria. In het hoogseizoen kun je bovendien kiezen uit een programma met animatie of workshops.
En dat aanbod valt kennelijk in de smaak, want Riva Bella verwelkomt de laatste jaren meer en meer nieuwe gasten. ,,Zowel naturisten als niet-naturisten”, vertelt Marie-Claire. ,,Hoe dat zo? Corsica is bijzonder in trek, de mix van Frankrijk en Italië spreekt kennelijk aan. Soms zijn ook de textielcampings vol, en dan zoeken de mensen alternatieven. En dan komen ze ook hier. We vertellen over naturisme en bloot zijn, maar leggen hen geen verplichtingen op. Er komen ook steeds meer kinderen, tieners, vooral in juli en augustus. Die zien op onze website dat ze van harte welkom zijn, ook als ze op het strand hun kleding aan willen houden. In de praktijk gaan ze gewoon bloot.”
Al dan niet kleding, het is soms wel een dingetje op Riva Bella. Het restaurant is namelijk ook voor gasten van buiten geopend, dus word je geacht iets aan te trekken of om te slaan als je er iets gaat gebruiken. Ook het wellnesscentrum is openbaar, maar daar wordt gezien de aard van de faciliteiten met naaktheid losser omgegaan. Riva Bella is het hele jaar open, maar alleen in het seizoen als naturistenresort. Mooi nieuws voor 2017 is wel dat de blote periode aanzienlijk langer wordt: het terrein is dan van 1 april tot 5 november open voor naaktrecreatie, om het seizoen aan zowel de voor- als achterkant te verlengen.
Vitaliteit vanuit de Dode Zee
De rust hebben we al genoemd, evenals de ruimte. Maar Riva Bella is ook relaxen, anders zou je toch niet Thalasso & Spa Resort aan je naam toevoegen? En het moet gezegd: in het Sea Water Wellness Center van Haute-Corse, zoals prominent op de brochure staat, zijn de mogelijkheden schier eindeloos. Van een eenvoudige relaxmassage van 25 minuten tot een zalige zesdaagse om alle stress te verdrijven, en alles wat daar tussenin zit.
Het wellnesscentrum ligt direct aan zee en is ontworpen in de stijl van Noord-Afrika, met vooral crèmekleurige en blauwe tegels. Alle gasten lopen op speciale rubberen sandalen; sober zwart voor mannen, stijlvol blauw voor vrouwen. In mijn eendaagse behandeling, verdeeld over een ochtend- en middagsessie, speelt zout water, opgepompt uit een ondergrondse bron, een centrale rol.
Na een bloot stoombad van een minuut of tien word ik aan de voor- en achterkant, uitgezonderd de genitaliën, gescrubd met grof zee uit de Dode Zee. De Franse masseuse werkt zacht in mijn gezicht, maar hard waar mijn lichaam dat kan hebben. En dan, volgens hetzelfde procedé, wordt modder uit de Dode Zee opgebracht, alleen nu worden ook de tepels vrijgehouden. Het is een heerlijke ervaring. Koel en cool, zou ik willen stellen, en daarbij ook nog eens goed voor de doorbloeding en andere vitale functies. Als een groen buitenaards wezen mag ik terug naar de stoomkamer, waar het zweet de ergste drab eraf laat glijden.
Het is groen, en het gaat de zee in…
En dan volgt het mooiste moment van het ritueel: de resterende laag verwijderen. Dat kan binnen onder de douche of buiten in zee. Ik kies voor het laatste, wat een vreemd beeld moet zijn geweest voor de drie vrouwen, die in bikini op een duin van een zonnebad genieten. Het afspoelen is een fantastische ervaring, hoe heerlijk kan zeewater in het najaar zijn!
Ik rond het ochtenddeel af met een parcours van 25 minuten in het binnenzwembad, waarbij alle spieren en spiergroepen door stevige douches en onderwaterjets worden bespeeld. Hier tref ik opnieuw de drie bikini-babes, wat het kleine halfuurtje toch licht ongemakkelijk maakt. Eén blote Nederlander en drie Françaises in tweedelig badpak, die tijdens de therapie maar een beetje om elkaar heen draaien.
De kans op een vergelijkbare ontmoeting is trouwens vrij groot, want de helft van de gasten van het wellnesscentrum komt van buiten, en is veelal niet gewoon naakt te recreëren. Bij aanmelding wordt het blote element wel ingebracht, in de hoop dat gasten zich zo lekker voelen dat ook zij kleren achterwege laten. Maar die lukt niet altijd, getuige het trio Brigitte Bardots. Maar het drukt mijn pret geenszins.
Na de lichte lunch met zeevruchten en witte wijn treed ik als herboren aan voor de middagsessie: de lichttherapie Salinea Cavitosonic van 20 minuten en de full body massage van 50 minuten, gegeven door een Japanse alleskunner in een open huisje bij het naaktstrand. Ik kan in dit geval kort zijn: heerlijk in beide gevallen in slaap gekukeld.
Naar steden en bergen…
Voor al dit plezier hoef je het terrein dus niet af. Maar het zou zonde zijn andere delen van het eiland links te laten liggen. Wie elders streeploos bruin wil worden, kan bijvoorbeeld het nabijgelegen Bagheera in Bravone bezoeken. Citylovers kunnen vanuit Riva Bella ook voor een dagtocht naar Porto-Vecchio, Bastia en Ajaccio, al moet je dan wel een beetje van autorijden houden. Wandelaars trekken vooral naar de centrale bergketen, waar de beroemde maar zware GR20 overheen is gelegd. Populair zijn de toppen rond de Col de Bavella, te bereiken via de grillig getrokken D268. Deze puntige Aiguilles de Bavella liggen er, zo ontdek ik tijdens mijn stevige bergwandeling, nog net zo magistraal bij als toen Edward Lear ze in 1868 vastlegde op zijn schilderij The Pine Forest Of Bavella, Corsica.
Een paar uur later is van vermoeidheid overigens geen sprake meer. Liggend op mijn zonnestoel luister ik loom naar het monotone geluid van de golven op het strand van Riva Bella, onder een aangenaam najaarszonnetje en met een drankje binnen handbereik. Is dit het paradijs? Neen, natuurlijk niet. De periodieke oefeningen van de Franse luchtmacht op het naastgelegen schietterrein gaan bijvoorbeeld gepaard met veel lawaai - al vind ik de capriolen van de piloten in hun Mirages nog altijd spannend om te zien – en om sommige accommodaties te kunnen bereiken moet je behoorlijk goed ter been zijn, zeker als je ook bagage meezeult.
Maar het zijn geen echte pretbedervers. Daarvoor is al het andere op dit resort gewoon te mooi, te lekker en te interessant. En dat doet me weer denken aan een uitspraak van directrice Marie-Claire, een paar dagen eerder: ,,De plek is niet het belangrijkste, het gaat erom wat je de klant biedt.” En dat is op Riva Bella het mooiste van Frankrijk én Italië; wat wil een mens nog meer?