Vrij, vrijer, Vera Playa
Tientallen toeristische complexen in de kleur oogverblindend wit, ingeklemd tussen de Middellandse Zee en een tweebaansweg. De buitenwijk van Vera oogt als vele andere langs de zuidoostkust van Spanje. Maar wie er plompverloren de AL-7107 afdraait, moet rekening houden met verrassende ontmoetingen. In een deel van Vera Playa is namelijk bloot gewoon, niet alleen op het strand, maar ook op straat. En dat het hele jaar door.
En dat is fantastisch, zo heb ik onlangs ervaren. Een voorbeeld? De unieke vrijheid om vanuit mijn kamer in Vera Playa Club, het enige naturistische hotel op het Spaanse vasteland, zonder kleren naar buiten te kunnen stappen. Voor een tripje over The Strip, zoals in de volksmond de strook met winkels en horeca voor het hotel wordt genoemd; het bezoeken van vrienden in café-bar Oh! La La of een ontspannen wijkwandeling langs de kleine tweeduizend appartementen van blote-verhuurorganisaties als Natsun, Vera Natura, Bahia de Vera, Parque Vera of Natura World. Of, om de dag maar weer eens rustig af te ronden, een plekje te zoeken op het twee kilometer lange zandstrand El Playazo, waar de Pirate Bar al snel mijn favoriet wordt.
Nu zal de oplettende lezer zeggen: dat kan ik op Montalivet of La Jenny ook, bloot vanuit mijn accommodatie naar het naaktstrand lopen. Dat klopt, alleen zijn dat terreinen waar je een poort door moet om te worden toegelaten. Vera Playa kent zoiets niet, de naturistische zone is voor iedereen vrij toegankelijk en daarbinnen is het vooral aan jou om te besluiten iets te dragen of niet. En mocht je onverhoopt in je nakie buiten het blootgedeelte terechtkomen, en dat kan zomaar omdat strakke grensmarkeringen ontbreken, hoeft dat nog geen aanleiding te zijn voor stress. In mijn geval laten de passerende agenten het bij een vriendelijke groet… 's Avonds is zowel op straat als in bars en restaurants kleding de norm, al heb ik daarvoor nergens echte aanwijzingen ontdekt, een verwijzing op een internetpagina over Vera Playa uitgezonderd.
Naar Frans voorbeeld
Een dergelijke grote, blote vrijheid binnen een bebouwde omgeving ken ik binnen Europa alleen in Cap d’Agde, al heeft dit Franse '24/7 blootdorp' wel officiële toegangspoorten. Die vergelijking blijkt gepast, want de accommodatie tussen Montpellier en Narbonne heeft model gestaan voor het huidige Vera Playa, duizend kilometer zuidelijker op de grens van de Costa de Almería en de Costa Calida. Om die ontwikkeling te begrijpen, moeten we wel even zo’n veertig jaar terug, naar het Spanje van eind jaren 70, begin jaren 80. Het naturisme is dan aan een voorzichtige opleving bezig, geholpen door de val van dictator Franco in 1975. Die hield Spanje sinds 1939, in samenwerking met de katholieke kerk, in een ijzeren greep, waarbij onder meer het naturisme werd gezien als zedendelict.
In deze periode van verlichting maakten Franse projectontwikkelaars plannen voor een Spaans naturistencomplex, gebaseerd op ervaringen in Cap d’Agde. Hun oog viel op Vera Playa, waar langs de Middellandse Zee inmiddels een schattige accommodatie was ontstaan voor zowel textielgasten als bloteriken. ,,In de oorspronkelijke plannen was 35 hectare beschikbaar, maar slechts een deel is gerealiseerd”, weet manager Jan Stuyvesant (61) van Natsun. Die organisatie ontwikkelde er in 1986 zelf appartementen; van de 300 zijn er vandaag de dag 80 in de verhuur.
,,Het mooie van deze plek is dat we het hele jaar open kunnen zijn. Het weer werkt namelijk alleszins mee…”, lacht de Nederlander vanachter zijn bureau. Natsun en Vera Playa blijkt een aanstekelijke combinatie, want 90 procent van zijn gasten heeft er al eens eerder vakantie gevierd. ,,In de zomer hebben we veel Spaans publiek, vooral families; daarbuiten uit alle andere landen met blote interesse.” En daar zitten al jaren behoorlijk wat Nederlanders bij. ,,De Nederlandse markt is vrij stabiel. Dat komt vooral door ons specifieke aanbod: veel appartementen hebben terrassen op het zuiden, beschermd tegen de wind. Dus als de zon maar even doorkomt…”
Een dag later zit ik weer tegenover een tevreden mens. Ook Diego J. González (49) van het viersterren Vera Playa Club Hotel kan mooie feiten en cijfers overleggen. ,,Zo’n 80 procent van de gasten, vooral afkomstig uit Spanje, Duitsland, Groot-Brittannië, Frankrijk, Nederland en België, is repeater; een klant die zich geregeld opnieuw meldt. Ze vallen vooral voor de relaxte sfeer, de ligging direct aan het openbare naaktstrand en onze faciliteiten, waaronder het grote zwembad, het restaurant, kinderclubs, animatie voor volwassenen, shows en live muziek.”
González, in 25 jaar opgeklommen van receptionist tot manager van Vera Playa Club, heeft in die kwart eeuw één ding niet zien veranderen. ,,Onze filosofie is sinds de opening op 29 mei 1989 hetzelfde gebleven: we zijn family friendly, al heten we ook singles van harte welkom.” Die gasten moeten wel weten dat dit naturistenhotel met 280 kamers, appartementen, studio’s en suites een kledingvoorschrift kent. Tussen 8 uur ’s morgens en 8 uur ’s avonds mag je in het hele gebouw van drie verdiepingen bloot rondlopen, daarbuiten word je geacht iets passends te dragen. Het buffetrestaurant is een uitzondering op de regel. Ontbijten, lunchen of dineren moet in deze accommodatie van Senator Hotels & Resorts, een keten van meer dan 30 hotels in Spanje, altijd gekleed gebeuren.
Is dat jammer dan wel vervelend, hoor ik u zeggen. Neen, eigenlijk niet. De sfeer is te vergelijken met mijn cruise op de Royal Clipper: bloot waar mag, bloot waar kan, maar gekleed waar moet, zoals in de eetzaal. Het lijkt me bovendien een prettige ambiance, voor wie eens wil ontdekken hoe een textielvrije vakantie eigenlijk kan voelen. Eén minpuntje mag nog wel worden genoemd: Hotel Vera Playa Club is helaas niet het hele jaar open, maar slechts van medio april tot medio oktober.
Met de auto of... de camper
Om Vera Playa te bereiken, of om andere delen van de kust ontdekken, is een auto onontbeerlijk. Getuige de vele Nederlandse kentekens maakt menig landgenoot de reis van zo’n 2200 kilometer - gemeten vanaf Utrecht - met eigen vervoer, maar dan wel voor een periode van zeker vier weken. Voor wie korter gaat, is vliegen op Alicante of Almería een interessante mogelijkheid om dan per huurauto naar het vakantiedoel te gaan.
Op basis van eerdere ervaringen in onder meer Kroatië en Italië is mijn keuze voor deze ‘blote stedentrip’ weer gevallen op Sunny Cars. Deze verhuurder biedt nu eenmaal een all-in-pakket, waarin alle verzekeringen zijn inbegrepen. Ook eventuele schades aan glas, banden, dak of bodem zitten in het pakket. En vooral dat laatste is wel een prettig weetje, want de mooiste privéstranden van dit deel van Andalusië liggen langs onverharde wegen. In mijn geval is op de luchthaven van Alicante gelukkig een stoere Renault Captur neergezet, die met die omstandigheden geen enkele moeite blijkt te hebben.
Vliegen en huren is mij heel goed bevallen, laat dat duidelijk zijn. Maar wellicht gaat het een volgende keer toch heel anders. Het plan is namelijk geboren om eens met een camper naar het zuiden te trekken en die naast bar-restaurant El Chumbo direct tegen het naaktstrand te parkeren, zoals ik in het najaar veel Duitsers, Nederlanders en Fransen heb zien doen. Die bouwden zo aan de Barriada Palomares een kampeerterreintje, waar al naar gelang iets of niets werd aangetrokken. Het is nog zo’n mooi voorbeeld van de vrijheid van Vera Playa.